THIS WEEK
Yekhiel Shraybman, פֿון עקדת יצחק, from The Binding of Isaac
Kadye Molodovski, פֿרויען־לידער 7, Women-Poems VII
Miryem Ulinover, אַ חומש־נאַכט, A Khumesh Night

Yekhiel Shraybman, fun “Akeydes Yitskhok”

23 1And the life of Sarah was a hundred and seven and twenty years; these were the years of the life of Sarah. 2And Sarah died in Kiriatharba—the same is Hebron—in the land of Canaan; and Abraham came to mourn for Sarah, and to weep for her.

 כג: 1 און דאָס לעבן פֿון שׂרהן איז געװען הונדערט און זיבן יאָר און צװאַנציק יאָר; דאָס זַײנען געװען די יאָרן פֿון שׂרהס לעבן. 2 און שׂרה איז געשטאָרבן אין ִקרַית-אַרבע, דאָס איז ֶחברון, אין לאַנד כַּנַען. און אבֿרהם איז געקומען צו קלאָגן אױף שׂרהן און זי צו באַװײנען. 

For a biography of Shraybman, click here.
For a biography of Shraybman in Yiddish, click here.

פֿון עקדת יצחק

     יג. ערגעץ אין מיטן וועג האָט פֿון אַ פֿאַרלאָזטער חרובֿער קרעטשמע פּלוצעם זיך אַרויסגעיאַוועט אַן אַלטער מאַן, …  מיט אַ שטעקן אין דער האַנט דרײַ מאָל העכער פֿון זיך אַליין, און מיט אַ גרויסער טאָרבע אויפֿן האַלדז ביז אַראָפּ צו די קנעכל זײַנע. אַ פּנים אַ וועגגייער, צי גלאַט אַזוי אַ וואַנדערער, צי אפֿשר טאַקע אַ צווייטער פֿאַרשטעלטער מלאך…. און ער האָט אַבֿרהמען געזאָגט אַזוי צו זאָגן:
     יד. רב אַבֿרהם, רב אַבֿרהם, איר זענט אַ ייִד אַ חכם… איר האָט גאָטס נסיון אױסגעהאַלטן, װאָס בעסער דאַרף מען ניט און בעסער קאָן גאָר ניט זײַן … מײנט ניט, אַז דער אײבערשטער האָט ליב מע זאָל אין אים גלײבן בלינד און בלינדערהײט תּמיד אַלצדינג טאָן װאָס ער הײסט. פֿאַרקערט: דער אײבערשטער האָט ליב מע זאָל אים אַ מאָל אַפֿילו ניט פֿאָלגן, אױב מע דאַרף אים ניט פֿאָלגן… איר האָט דעם עקזאַמען גוט אױסגעהאַלטן, רב אַבֿרהם. הקדוש־ברוך־הוא האָט איצטער גוט געזען, װאָס פֿאַר אַ מענטשלעכער מענטש איר זענט, און װעט דאָס געדענקען עד סוף כּל הדורות. טראָגט גיכער אַהײם שׂרהן די בשׂורה, בענטשט גומל, מאַכט אַ גרױסע סעודה און זײַט אײַך משׂמח אין אײנעם מיט אײַער שׂרהן, מיט יצחקלען און מיט אַלע אײַערע אײגענע און נאָענטע. אָמן.“
    טו. פֿון װאַנען דער דאָזיקער אַלטיטשקער װעגגײער האָט געװוּסט אַבֿרהמס גאַנצע געשיכטע, קען איך פּינקטלעך ניט זאָגן. דאָס איז טאַקע, זעט אױס, װידער געװען אַ צװײטער פֿאַרשטעלטער מלאך.
     טז. פֿרײען זיך אין אײנעם מיט שׂרהן איז שױן אַבֿרהמען ניט באַשערט געװען. אין דער הײם האָט ער שׂרהן ניט געטראָפֿן. שכנים האָבן געזאָגט, אַז שׂרה האָט אין די עטלעכע טעג דאָס אָרט זיך ניט געקענט געפֿינען. זי האָט ממש געצאַנקט, װי אַ ליכט. מיט אַ הױל שאַלעכל אױף די אַקסל איז זי אײערנעכטן אַװעק צו פֿוס זוכן אַבֿרהמען און יצחקן. דאַכט זיך — האָבן די שכנים געזאָגט— איז זי געגאַנגען קײן חבֿרון.
     יז: אַבֿרהם און יצחק האָבן, פֿאַרשטײט זיך, באַלד אַװעקגעלאָזט זיך קיין חבֿרון און זענען אַהין אָנגעקומען, װײ־װײ, פּונקט צו שׂרהס יציאת־נשמה. פֿאַר גרױסע צרות און שטאַרקע איבערלעבענישן האָט זיך דער מוטער שׂרהן אָפּגעריסן דאָס האַרץ און זי איז אין חבֿרון ניפֿטר געוואָרן.
     יח. און װי עס שרײַבט זיך אױף עבֿרי־טײַטש אין „ספֿר הישר“ זענען אַבֿרהם און יצחק געקומען אין חבֿרון און האָבן געטראָפֿן שׂרה איז געשטאָרבן. האָבן זײ שטאַרק געװײנט און אַבֿרהם איז געפֿאַלן אױף זײַן װײַב און געװײנט. זײ האָבן אױף איר געזאָגט אַ גרױסן הספּד און ריטשקעס טרערן האָבן זיך געגאָסן און געגאָסן פֿון זײערע אױגן.“
     יט. טרערן, טרערן. טרערן.
     כּ. טרערן ערבֿ דעם מבול און טרערן נאָכן מבול. און אַבֿרהמס קינדער און קינדסקינדער, װי די שטערן אױפֿן הימל און װי די זאַמדן בײַם ברעג פֿונעם ים, האָבן ביז הײַנט פֿאַרגאָסן אַזױ פֿיל טרערן, אַז דער שטאַרקסטער מבול איז קעגן זײערע טײַכן טרערן אַ גאָרניט. ‏
יחיאל שרײַבמאַן, יצירה און ליבע, קעשענעוו, 2000 

From THE BINDING OF ISAAC

13. Somewhere, in the middle of the road, from an abandoned wreck of a tavern there suddenly appeared an old man, … with a staff in his hand that was three times taller than he himself, and with a great sack from his neck down to his ankles. Apparently a vagabond or simply a wanderer, or maybe even another angel in disguise…. And thus did he say to Avrom:
14. Avrom, Mr. Avrom, you are a smart Jew… you withstood God’s trial, doesn’t have to be and couldn’t have been better… Don’t think that the One Above likes people to believe in him blindly and blindly do everything that He asks them to do. On the contrary: The One Above sometimes likes it when one doesn’t obey Him, if it’s not something that should be obeyed… You passed the exam with flying colors, Mr. Avrom. The Holy One Blessed Be He has now seen clearly what sort of a humane human being you are, and will remember it and keep it in mind until the end of all generations. Instead bring the news home to Sore, bentsh goyml, and thank God for having escaped this great danger, make a great feast and rejoice together with your Sore, with little Yitskhok and with all those near and dear to you. Amen.
15.  How this old wanderer knew Avrom’s whole story, I can’t exactly say. It was, it appears, to have been another angel in disguise.
16. But it wasn’t destined for Avrom to rejoice together with Sore. He didn’t find Sore at home. Neighbors said that in the last couple of days Sore could not find her place. She was literally flickering out like a candle. With nothing but a little shawl on her shoulders she set out yesterday on foot to look for Avrom and Yitskhok. It seems—said the neighbors—that she was going to Hebron.
17. Avrom and Yitskhok set out right away, of course, to Hebron and arrived there, woe is me, exactly as Sore was drawing her last breath. Because of great misery and too much to live through Mother Sore’s heart gave out and in Hebron she departed this life.
18. And as it is written in old Yiddish in “Seyfer hayosher” “Avrom and Yitskhok came to Hebron and found that Sore had died. So they cried very hard. Yitskhok fell upon his mother and wept and Avrom fell upon his wife and wept. They delivered a great eulogy for her  and rivulets of tears poured and poured from their eyes.”
19. Tears. Tears. Tears.
20. Tears before the flood and tears after the flood. And Avrom’s children and descendants, like the stars in the sky and like the sand at the seashore, have to this very day shed so many tears, that the strongest flood is nothing compared to their rivers of tears.
Tr. Sheva Zucker, “The Binding of Isaac,”Yetsire un Libe, Keshenev, 2000.

Fun Akeydes Yitskhok

13. ergets in mitn veg hot fun a farlozter khorever kretshme plutsem zikh aroysgeyavet an alter man, …  mit a shtekn in der hant dray mol hekher fun zikh aleyn, un mit a groyser torbe oyfn haldz biz arop tsu di knekhl zayne. a ponem a veggeyer, tsi glat azoy a vanderer, tsi efsher take a tsveyter farshtelter malekh…. un er hot Avromen gezogt azoy tsu zogn:
14. reb Avrom, reb Avrom, ir zent a yid a khokhem… ir hot gots nesoyen oysgehaltn, vos beser darf men nit un beser kon gor nit zayn … meynt nit, az der eybershter hot lib me zol in im gleybn blind un blinderheyt tomed altsding ton vos er heyst. farkert: der eybershter hot lib me zol im a mol afile nit folgn, oyb me darf im nit folgn… ir hot dem ekzamen gut oysgehaltn, rb Avrom. hakodesh-borekh-hu hot itster gut gezen, vos far a mentshlekher mentsh ir zent, un vet dos gedenken ed sof kol hadoyres. trogt gikher aheym Sore|n di bsure, bentsht goyml, makht a groyse sude un zayt aykh mesameakh in eynem mit ayer sore?n, mit yitskhok|len un mit ale ayere eygene un noente. Omeyn.”
15. tu. fun vanen der doziker altitshker veggeyer hot gevust Avrom|s gantse geshikhte, ken ikh pinktlekh nit zogn. dos iz take, zet oys, vider geven a tsveyter farshtelter malekh.
16. freyen zikh in eynem mit Sore|n is shoyn Avrom|en nit bashert geven. in der heym hot er Sore|n nit getrofn. skheynem hobn gezogt, az Sore hot in di etlekhe teg dos ort zikh nit gekent gefinen. zi hot mamesh getsankt, vi a likht. mit a hoyl shalekhl oyf di aksl iz zi eyernekhtn avek tsu fus zukhn Avrom|en un Yitskhok|n. Dakht zikh — hobn di shkheynem gezogt—iz zi gegangen keyn Khevron.
17. Avrom un Yitskhok hobn, farshteyt zikh, bald avekgelozt zikh keyn Khevron un zenen ahin ongekumen, vey-vey, punkt tsu Sore|s yitsies-neshome. far groyse tsores un shtarke iberlebenishn hot zikh der muter Sore|n opgerisn dos harts un zi iz in Khevron nifter gevorn.
18. un vi es shraybt zikh oyf ivri-taytsh in “seyfer hayosher” zenen Avrom un Yitskhok gekumen in Khevron un hobn getrofn Sore iz geshtorbn. hobn zey shtark geveynt un Avrom iz gefaln oyf zayn vayb un geveynt. zey hobn oyf ir gezogt a groysn hesped un ritshkes trern hobn zikh gegosn un gegosn fun zeyere oygn.”
19. trern, trern. trern.
20. trern erev dem mabl un trern nokhn mabl. un Avrom|s kinder un kindskinder, vi di shtern oyfn himl un vi di zamdn baym breg funem yam, hobn biz haynt fargosn azoy fil trern, az der shtarkster mabl iz kegn zeyere taykhn trern a gornit.

Kadye Molodovski, Froyen-Lider VI

For a biography of Kadya Molodowsky click here.
For a biography of Kadya Molodowsky in YIddish click here.

This poem draws on many verses in this and previous as well as later parshes that describe the matriarchs.

21: 14And Abraham arose up early in the morning, and took bread and a bottle of water, and gave it unto Hagar, putting it on her shoulder, and the child, and sent her away; and she departed, and strayed in the wilderness of Beer-sheba.

24: 21And the man looked stedfastly on her; holding his peace, to know whether the LORD had made his journey prosperous or not. 22And it came to pass, as the camels had done drinking, that the man took a golden ring of half a shekel weight, and two bracelets for her hands of ten shekels weight of gold; 

24: 53 And the servant brought forth jewels of silver, and jewels of gold, and raiment, and gave them to Rebekah; he gave also to her brother and to her mother precious things.

29:17 17And Leah’s eyes were weak; but Rachel was of beautiful form and fair to look upon.

29: 31And the LORD saw that Leah was hated, and he opened her womb; but Rachel was barren. 

30: 14 And Reuben went in the days of wheat harvest, and found mandrakes in the field, and brought them unto his mother Leah. Then Rachel said to Leah: ‘Give me, I pray thee, of thy son’s mandrakes.’

כא 14 האָט אבֿרהם זיך געפֿעדערט אין דער פֿרי, און ער האָט גענומען ברױט און אַ לאָגל װאַסער, און געגעבן צו ָהָגרן – אַרױפֿגעטאָן אױף איר אַקסל – און אױך דאָס קינד, און האָט זי אַװעקגעשיקט; און זי איז אַװעקגעגאַנגען, און האָט אומגעבלאָנדזשעט אין דעם מדבר פֿון ב ֵאר- ֶש ַבע. 

כד 21 און דער מאַן קוקט זי אָן שװײַגעדיק, צו װיסן אױב גאָט האָט באַגליקט זײַן װעג אָדער ניט. 22 און עס איז געװען, װי די קעמלען האָבן געענדיקט טרינקען, אַזױ האָט דער מאַן גענומען אַ גילדערנעם נאָזרינג װאָס זײַן װאָג איז געװען אַ ב ַקע, און צװײ אָרעמבענדער פֿאַר אירע הענט, װאָס זײער װאָג איז געװען צען גאָלדשטיק. 

53 און דער קנעכט האָט אַרױסגענומען זילבערנע זאַכן, און גילדערנע זאַכן, און קלײדער, און געגעבן רבקהן; אױך איר ברודער און איר מוטער האָט ער געגעבן טײַערע מתּנות.

ויצא
כט 7 און לאהס אױגן זײַנען געװען שלאַפֿע, און רחל איז געװען שײן אױפֿן געשטאַלט, און שײן אױפֿן פּנים, 

31 און גאָט האָט געזען אַז לאה איז אומבאַליבט, און ער האָט געעפֿנט איר טראַכט; און רחל איז געװען אַן עקרה. 

ל 14 און ראובן איז געגאַנגען אין די טעג פֿון װײצשניט, און האָט געפֿונען ליבעפּעלעך אין פֿעלד, און האָט זײ געבראַכט צו זײַן מוטער לאהן. האָט רחל געזאָגט צו לאהן: גיב מיר, איך בעט דיך, פֿון דײַן זונס ליבעפּעלעך. 

 פֿרויען־לידער VI

פֿאַר כּלות אָרעמע װאָס זײַנען דינסטמײדלעך געװען,
צאַפּט די מוטער שׂרה פֿון פֿעסער טונקעלע
און קריגן פֿינקלענדיקן װײַן.
װעמען ס’איז אַ פֿולער קרוג באַשערט,
טראָגט די מוטער שׂרה אים מיט בײדע הענט,
און װעמען ס’איז באַשערט אַ בעכערל אַ קלײנס
פֿאַלט דער מוטער שׂרהס טרער אין אים אַרײַן.
און פֿאַר גאַסן־מײדלעך
װען װײַסע חופּה־שיכלעך חלומען זיך זײ,
טראָגט די מוטער שׂרה האָניק לױטערן,
אױף קלײנע טעצעלעך,
צו זײער מידן מױל.
פֿאַר כּלות אָרעמע, פֿון אַ מיוחסדיקן שטאַם
װאָס שעמען זיך דאָס אױסגעלאַטעטע װעש
ברענגען צו דער שװיגער פֿאַרן אױג,
פֿירט די מוטער רבֿקה קעמלען אָנגעלאָדענע
מיט װײַסן לײַװנטלײַן.
און װען די פֿינצטערניש שפּרײט אױס זיך פֿאַר די פֿיס,
און ס’קניִען אַלע קעמלען צו דער ערד צו רו
מעסט די מוטער רבֿקה לײַװנט אייל נאָך אײל
פֿון די פֿינגערלעך פֿון האַנט ביזן גאָלדענעם בראַסלעט.
פֿאַר די װאָס האָבן מידע אױגן
פֿון נאָכקוקן נאָך יעדן שכנותדיקן קינד,
און דאַרע הענט פֿון גאַרן
נאָך אַ װיגן פֿון אַ װיג,
ברענגט די מוטער רחל הײלונגסבלעטער
אױסגעפֿונענע אױף װײַטע בערג,
און טרײסט זײ מיט אַ שטילן װאָרט,
ס’קאָן יעדע שעה גאָט עפֿענען דאָס צוגעמאַכטע טראַכט.
צו די װאָס װײנען אין די נעכט אױף אײנזאַמע געלעגערס,
און האָבן ניט פֿאַר װעמען ברענגען זײער צער,
רעדן זײ מיט אױסגעברענטע ליפּן צו זיך אַלײן,
צו זײ קומט די מוטער לאה
האַלט בײדע אױגן מיט די בלײכע הענט פֿאַרשטעלט.
      קאַדיע מאָלאָדאָווסקי, פֿון „פֿרויען־לידער”, חשוונדיקע נעכט, 1927

WOMEN–POEMS VI

For poor brides who were servant girls,
Mother Sore draws forth form dim barrels
Pitchers of sparkling wine.
To those so destined, Mother Sore
Carries a full pitcher with both hands.
And for those so destined, Mother Sore’s
Tears fall into the tiny goblet.
And for streetwalkers
Dreaming of white wedding shoes,
Mother Sore bears pure honey
In small saucers
To their tired mouths.
For high-born brides now poor,
Who blush to bring patched underclothes
Before their mother-in-law,
Mother Rebecca leads camels
Laden with white linen.
And when darkness spreads before their feet,
And all camels kneel on the ground to rest,
Mother Rebecca measures linen ell by ell
From her rings to her golden bracelet.
For those whose eyes are tired
From watching the neighborhood children,
And whose hands are thin from yearning
For a small, soft body
And for the rocking of a cradle,
Mother Rachel brings healing leaves
Discovered on distant mountains,
And comforts them with a quiet word:
At any hour, God may open the sealed womb.
To those who cry at night in solitary beds,
And have no one to share their sorrow,
Who talk to themselves with parched lips,
to them comes Mother Leah quietly,
Shielding both eyes with her pale hands.
     Tr. Kathryn Hellerstein, Paper Bridges: Selected Poems of Kadya Molodowsky, 1999;            Permission by Translator

froyen-lider VI
Far kales oreme vos zaynen dinstmeydlekh geven,
Tsapt di muter Sore fun feser tunkele
Un krign finklendikn vayn.
Vemen s’iz a fuler krug bashert,
Trogt di muter Sore im mit beyde hent,
Un vemen s’iz bashert a bekherl a kleyns
Falt der muter Sores trer in im arayn.
Un far gasn-meydlekh
Ven vayse khupe-shikhlekh kholemen zikh zey,
Trogt di muter Sore honik loytern,
Ayf kleyne tetselekh,
Tsu zeyer midn moyl.
Far kales oreme, fun a meyukhes|dikn shtam
Vos shemen zikh dos oysgelatete vesh
Brengen tsu der shviger farn oyg,
Firt di muter Rivke kemlen ongelodene
Mit vaysn layvntlayn.
Un ven di finsternish shpreyt oys zikh far di fish,
Un s’knien ale kemlen tsu der erd tsu ru
Mest di muter Rivke layvnt eyl nokh eyl
Fun di fingerlekh fun hant bizn goldenem braslet.
Far di vos hobn mide oygn
Fun nokhkukn nokh yedn shkheynesdikn kind,
Un dare hent fun garn
Nokh a vign fun a vig,
Brengt di muter Rokhl heylungsbleter
Oysgefunene af vayte berg,
Un treyst zey mit a shtiln vort,
S’kon yede sho got efenen dos tsugemakhte trakht.
Tsu di vos veynen in di nekht af eynzame gelegers,
Un hobn nit far vemen brengen zeyer tsar,
Redn zey mit oysgebrente lipn tsu zikh aleyn,
Tsu zey kumt di muter Leye
Halt beyde oygn mit di bleykhe hent farshtelt.

Miryem Ulinover, A Khumesh-Nakht

24: 3And I will make thee swear by the LORD, the God of heaven and the God of the earth, that thou shalt not take a wife for my son of the daughters of the Canaanites, among whom I dwell. 

7The LORD, the God of heaven, who took me from my father’s house, and from the land of my nativity, and who spoke unto me, and who swore unto me, saying: Unto thy seed will I give this land; He will send His angel before thee, and thou shalt take a wife for my son from thence.

14So let it come to pass, that the damsel to whom I shall say: Let down thy pitcher, I pray thee, that I may drink; and she shall say: Drink, and I will give thy camels drink also; let the same be she that Thou hast appointed for Thy servant, even for Isaac; and thereby shall I know that Thou hast shown kindness unto my master.’

כד 3 און איך װעל דיך באַשװערן בײַ יהוה דעם גאָט פֿון הימל און דעם גאָט פֿון דער ערד, אַז דו זאָלסט ניט נעמען אַ װַײב פֿאַר מַײן זון פֿון די טעכטער פֿון דעם כַּנַעני װאָס איך זיץ צװישן אים.

7 יהוה דער גאָט פֿון הימל, װאָס האָט מיך אַרױסגענומען פֿון דעם הױז פֿון מײַן פֿאָטער, און פֿון דעם לאַנד פֿון מײַן געבורט, און װאָס האָט צו מיר גערעדט, און װאָס האָט מיר געשװאָרן, אַזױ צו זאָגן: צו דַײַַן זאָמען װעל איך געבן דאָס דאָזיקע לאַנד – ער װעט שיקן זַײן מלאך דיר פֿאַרױס, און װעסט קריגן אַ װַײב פֿאַר מַײן זון פֿון דאָרטן.

14 זאָל זײַן, אַז די מײדל װאָס איך װעל צו איר זאָגן: »בײג אײַן, איך בעט דיך, דַײַַן קרוג, און לאָמיך טרינקען«, און זי װעט זאָגן: »טרינק, און אױך דַײַַנע קעמלען װעל איך אָנטרינקען«, האָסטו זי באַשערט פֿאַר דַײַַן קנעכט יצחקן, און דערמיט װעל איך װיסן אַז דו האָסט געטאָן חסד מיט מײַן האַר.

For a biography of Miriam Ulinover, click here.

אַ חומש־נאַכט 

די שבת־מלכּה שװעבט פֿון װײַט,
מיט חומש־סדרות רױשט איר קלײד…
און װען כ’האָב זיך צו דער זעט מיט חומש אָנגעלײ’נט
און די שטערן װינקען: „שױן גענוג אױף הײַנט!“,
קלאַפּ איך אָן אין יעדער אײנער מײדלװאַנט:
קומט!“
מיט גאָלד און זילבער זע איך װי ער שפּאַנט,
אליעזר שדכן!

ליכטיק איז די בענקשאַפֿט,
טונקל איז די נאַכט,
לאָזט צום גליק אײַך, שװעסטער,
זילבער העל צעלאַכט!
שאָטנס האָט דער אָװנט
שורותװײַז צעשטעלט —
אפֿשר װאַרטן שלוחים
אױך אױף אונדז אין פֿעלד…

הערט די װײַטקײט ציטערט,
צוקט און בליצט, און רופֿט—
 גאָלדן צירונג שימערן
 זע איך אין דער לופֿט…
 לאָזט צום גליק אײַך, שװעסטער,
זילבער העל צעלאַכט, רבֿקהס שטערן שײַנען
װעט אַ גאַנצע נאַכט!
    מרים אולינאָווער, אַ גרוס פֿון דער אַלטער היים, מעדעם־ביבליאָטעק,  פּאַריז 2003

A KHUMESH NIGHT

The Sabbath Queen floats in from afar,
Her dress rustling with portions of Torah …
And when I have read my fill of Khumesh
And the stars wink: “Enough for today!”,
I knock on the wall of every girl:
Come!
With gold and silver, I see how he strides,
The matchmaker, Eliezer! 

Longing is pellucid,
The darkling night is dim–
Leap at happiness, sisters,
Burst into silvery laughter!
Suddenly, the evening
Sets shadows into verses…
Messengers might be waiting
For us, too, in the field!

Hear the distance tremble,
Twitch and flash, and call–
I see golden jewelry
Glistening in the air…
Leap at happiness, sisters,
Burst into silvery laughter:
Rebecca’s star will glow
The whole night through.
      Translated by Kathryn Hellerstein

a khumesh-nakht

di shabes-malke shvebt fun vayt,
mit khumesh-sedres roysht ir kleyd…
un ven kh’hob zikh tsu der zet mit khumesh ongeley’nt
un di shtern vinken: “shoyn genug oyf haynt!”,
klap ikh on in yeder eyner meydlvant:
kumt!”
mit gold un zilber ze ikh vi er shpant,
Eliezer shadkhn!

likhtik iz di benkshaft,
tunkl iz di nakht,
lozt tsum glik aykh, shvester,
zilber hel tselakht!
shotns hot der ovnt
shures|vayz tseshtelt —
efsher vartn shlukhim
oykh oyf undz in feld…

hert di vaytkayt tsitert,
tsukt un blitst, un ruft —
goldn tsirung shimern
ze ikh in der luft…
lozt tsum glik aykh, shvester,
zilber hel tselakht,
Rivkes shtern shaynen
vet a gantse nakht!